Suzanne Gombert heeft als intern begeleider bij Kindcentrum Kornak een veelzijdige baan. Drie dagen per week geniet zij van de vrijheid in haar baan waarbij ze op allerlei niveaus in contact staat met school; van de leerlingen tot leerkrachten en van ouders tot de directie. “Ik ben de spreekwoordelijke spin in het web. Ik kom in beeld als een leerkracht mij bij een gesprek met ouders en/of kind betrekt, maar ook voor schoolontwikkelingen en dus beleidsplannen maken”, legt Suzanne uit.

Zij werkt nu vijf jaar in Uitgeest. Suzanne stapt die drie werkdagen bij Kornak vaak op haar fiets vanuit haar woonplaats Castricum. De afwisseling met werk en haar drie jonge kinderen ervaart zij als fijn. Met een lach vertelt ze: “Nu ik zelf moeder ben, kan ik mij nog beter verplaatsen in hoe ouders zich voelen bij een oudergesprek. Dat kende ik natuurlijk uit mijn professionele rol al, maar nu ik zelf kinderen heb begrijp ik nog beter de emotionele betrokkenheid die je als ouder bij je kind voelt.”

Niet iedereen weet wat een intern begeleider op een kindcentrum doet. Suzanne legt er graag meer over uit: “Ik ben altijd al geïnteresseerd geweest in kinderen die net iets anders nodig hebben. Een groot deel van mijn werk als intern begeleider bestaat uit onderwijs passend maken voor ieder kind. Dat kun je breed zien; van het begeleiden van kinderen die moeite hebben met het automatiseren bij rekenen tot leerlingen met autisme die een ander soort ondersteuning nodig hebben. Ik spar hierover met de leerkracht en ik ben coördinerend naar de onderwijsassistent of naar externe partijen. Ik geef dus niet zelf individuele ondersteuning aan de kinderen. Wel zit ik vaak in de klassen mee te kijken zodat we als team het onderwijs kunnen blijven verbeteren. Zo hebben we bijvoorbeeld het vak begrijpend lezen omgezet naar ‘thematijd’. Dus binnen een thema wordt er gezocht naar manieren om meer geïntegreerd het begrijpend lezen toe te passen. Na mijn groepsbezoek kijken we hoe het er – in dit geval met begrijpend lezen – voor staat en analyseren we de resultaten. Op die manier kijk ik mee met hoe kinderen zich ontwikkelen.”

“Vanuit mijn functie als intern begeleider wil ik kinderen graag met open blik de wereld in sturen. Dat ze accepteren hoe ze zijn en dat ze zichzelf zijn, ook als ze zich net even anders voelen”, stelt Suzanne op de vraag hoe zij hoopt dat kinderen haar zullen herinneren. “Mijn footprint is hopelijk dat kinderen vanuit verschillende perspectieven naar de wereld kunnen kijken én ook accepteren hoe anderen dat zien. Ik probeer zelf vanuit verschillende perspectieven naar een probleem te kijken en er voor open te staan. Ik leg dat soms beeldend aan kinderen uit. Stel er is een conflict tussen kinderen, dan vraag ik aan beiden hoe zij dat ervaren. En, kijk ook eens hoe de andere het ziet. Ik maak dat inzichtelijk door samen naar een plaatje te kijken. De ene kijkt vanaf boven, de ander vanaf de zijkant. Het is en blijft hetzelfde plaatje, maar er wordt op een andere manier naar gekeken. Als je inzicht krijgt hoe beide partijen kijken en de andere kant ook ziet en accepteert, dan kom je samen tot een goede oplossing”, besluit Suzanne.