Anja Hijne werkt sinds 2 januari 2024 als pedagogisch medewerker bij de BSO en als onderwijsassistent in groep 1-2 bij Kindcentrum Kornak. “Iedereen weet: juf Anja is kaal”, stelt de enthousiaste Anja. “Ik heb de auto-immuunziekte frontale fibroserende alopecia. Je krijgt dan kale plekken op het hoofd en in mijn geval word ik definitief kaal. Ik heb ervoor gekozen om het haar wat ik nog heb te millimeteren en geen pruiken of mutsjes te dragen. Maar wel om een grote tatoeage aan de zijkant van mijn hoofd te zetten, als mandala. Bij een eerste kennismaking denken mensen vast ‘wat een aparte verschijning’, maar kinderen op school stellen gewoon vragen over mijn rare haar. Ik vind het mooi dat ze dat doen, dat kinderen authentiek zijn en bij zichzelf blijven. Dat zie ik ook terug als we bijvoorbeeld bij de BSO rollenspellen doen of dansen. Soms vinden kinderen het lastig om echt zichzelf te zijn, bang voor reacties van anderen. Ik zeg dan: Maak het mooi en zoals jij het wil, ongeacht al dat donkere wat op je afgevuurd kan worden. Probeer sterk te zijn en als een mooie bloem rechtop te blijven staan.” 

De woorden ‘fantasie’ en ‘zelf doen’ zijn voor Anja belangrijk en dat straalt zij graag uit. Ze hoopt ook dat kinderen zich dat blijven herinneren. “Ik vind het belangrijk dat ik de kinderen laat lachen én laat nadenken over zichzelf en over de wereld om hen heen. Dat doe ik ook door de fantasie te prikkelen. Als ik ‘s middags bij de BSO ben, geef ik de kinderen graag meer mee over expressie en drama. Laat maar zien wie je bent! Als we hier zorgen voor een veilige sfeer waarin kinderen zich vertrouwd voelen om te laten zien wie ze zijn, dan laten ze de mooiste dingen zien. Ik stimuleer het gebruik van hun fantasie. Kinderen mogen best buiten de lijntjes kleuren. We bieden bij de BSO een activiteit aan waaraan iedereen mee kan doen, maar er is ook ruimte om daar op een andere manier invulling aan te geven. Heb je geen zin in kralen rijgen? Kom er dan wel bij zitten om bijvoorbeeld met strijkkralen iets te maken. Wil je niet verven maar met waskrijtjes iets maken? Ook goed. Het gaat erom dat je zelf lekker bezig bent en in wilde fantasie iets maakt.”

Ruim dertig jaar werkte Anja in de kinderopvang. “Ik werkte met kinderen van 0 tot en met 4 jaar. Wellicht was het mijn leeftijd, maar ik wilde graag nog een andere stap maken. Zo haalde ik bijvoorbeeld na mijn vijftigste mijn rijbewijs en rijd ik nu graag in mijn auto van Heemskerk naar Kornak. En ik maakte dus de switch naar ander werk. Het was een spannende stap, maar voor mij de juiste. Drie dagen per week geniet ik van mijn afwisselende werkzaamheden als onderwijsassistent bij de kleuters, invalkracht bij de peuteropvang, de onderbouwgroepen bij de BSO en van mijn pleindiensten. Tussen de middag heb ik pleindienst en ik vind het fascinerend wat daar allemaal gebeurt. Voor mij als groot natuurliefhebber is het heerlijk om dan buiten te zijn. Ik vertel wel eens lachend dat ik nog nooit zo bruin ben geweest. Tijdens mijn pleindienst ben ik een uur lang buiten en vind ik het mooi om te zien dat kinderen op het schoolplein nog steeds jongens- en meidenpakkertje doen, schreeuwen, avonturen beleven of juist gebiologeerd naar plantjes en dieren kijken. Natuurlijk gebeuren er op het schoolplein ook wel eens minder leuke dingen, en dat is ook okay zolang je maar met elkaar in dialoog blijft. Wat is er gebeurd en wat is er nodig om het op te lossen. Mijn footprint hierin is: Let op jezelf en zorg voor jezelf. Als je goed voor jezelf bent en weet wat je belangrijk vindt, dan straal je dat uit naar de mensen en de wereld om je heen. Natuurlijk kijk ik ook naar het geheel en de groepsdynamiek, maar het individu is het allerbelangrijkst. Als elk kind zich gehoord en gedragen voelt, dan heb je de hele groep mee. En het mooie; tijdens mijn pleindienst heb ik in korte tijd veel kinderen leren kennen en dat schept een band. Ik ken de meeste namen, zij kennen mij en weten wat ze aan mij hebben. Ik vind het bijzonder om te zien dat je in vijf maanden tijd zo’n mooie band kan kweken met elkaar.”