Kleine beetjes kunnen tot iets groots leiden
Juf Jacqueline gaat eigenlijk met pensioen… maar is héél blij dat ze volgend schooljaar toch nog regelmatig voor de klas zal staan. “Ik vind mijn werk té leuk om te stoppen. Al mag ik met pensioen, ik ben totaal nog niet ‘opgebrand’ en ik ga iedere dag met zoveel plezier naar school. Volgend schooljaar ben ik gewoon nog een dag in de week op Kindcentrum Kornak te vinden, of vaker als ik in mag vallen bij afwezigheid van collega’s. Ik heb 44 jaar ervaring in het onderwijs en ik heb Kornak vanaf het begin zien groeien. Ik begon er in januari 2006 met twaalf kinderen in een gecombineerde groep 6-7 en inmiddels is het een mooi en groot Kindcentrum. Ik heb superfijn en gezellig samengewerkt met mijn duo collega Petra. Wij zijn 10 jaar een geoliede machine geweest”, vertelt Jacqueline gepassioneerd.
Haar enthousiasme over haar werk spat ervan af. “Mijn passie ligt bij groep 7 of 8. Dit schooljaar ben ik leerkracht bij groep 7 en voor mij is het fijne van deze leeftijd dat je met de leerlingen kunt discussiëren en sparren. Zo legde ik vanmorgen aan mijn groep voor wat ze bij zal blijven over mij. Er kwamen prachtige antwoorden, zoals ‘je bent soms streng, maar je kan goed uitleggen en we lachen veel met elkaar’ en een leerling zei: ‘ik hou eigenlijk niet zo van naar school gaan, maar jouw vrolijkheid maakt het goed’. Dat werd beaamd door de groep en ik was hier zo blij mee. Ik hoop ook dat mijn footprint bij de kinderen blijdschap zal zijn, ik maak graag grapjes. Bovendien merkten leerlingen op dat ze bij mij alles kunnen zeggen. Dát vind ik heel belangrijk en hopelijk herinneren de kinderen dat ze bij mij veilig over alles kunnen praten. Zit je iets dwars, negatief of positief, dan kan je het mij vertellen”, aldus Jacqueline.
Zoals bij veel leerkrachten zijn er bij juf Jacqueline vaste patronen in een schooldag te vinden, of rituelen. Zo staat ze de drie dagen dat zij werkt bij de deur van de klas om iedere leerling te begroeten en op het digibord worden de kinderen ook iedere ochtend welkom geheten. “Op het bord zet ik altijd de vraag van vandaag. Soms is het een raadsel waar ze de oplossing van mogen zoeken. Hier zijn ze gek op. We gingen dit schooljaar met groep 1 t/m 8 op schoolreis, dat was fantastisch. Uitstapjes maken vind ik sowieso leuk om met de kinderen te doen. Met groep 7 zijn we dit jaar naar Tech Lab in Heemskerk geweest. Ze leren hier op een leuke manier met techniek omgaan bijvoorbeeld: een robot bouwen of met een VR-bril dingen ontdekken. We werken bij Kornak met projecten, zoals laatst over WOII. Dan betrek ik daar ook de onrust in de wereld en oorlog in Oekraïne bij. Ik laat bovendien in mijn lessen de verschillen in culturen graag zien. Zelf reis ik graag, zowel naar verre bestemmingen als Cuba en Zuid-Afrika als dichtbij met bijvoorbeeld een rondreis op de fiets door Nederland. Ik vertel over mijn ervaringen in de klas en kinderen geven dan ook veel van hun ervaringen terug. Bij ons project over klimaatverandering kwamen de leerlingen er al pratende achter dat zij wel eens kauwgom op de straat spugen en dat het beter is om je lunch in een broodtrommel mee te nemen dan in een plasticzakje. Die bewustwording is belangrijk, net als het besef dat kleine beetjes tot iets groots kunnen leiden.” De lesmethode ‘Kwink’ wordt bij Kornak gebruikt om over burgerschap te leren. Over het nemen van je eigen verantwoordelijkheid en het bespreekbaar maken van veiligheid en sociale vaardigheid zoals het voeren van een goed gesprek en normaal gedrag op social media.
“Op woensdag geef ik muziek in de klas. Zo zijn de leerlingen nu helemaal gek van componeren op de computer. Dit is een geweldig computerprogramma. DJ worden lijkt ze wel wat. In groep 7 krijgen de leerlingen ook gitaarles van een muziekdocent van Toonbeeld uit Castricum. Tussendoor pak ik soms mijn djembé erbij, gezellig ritmes spelen met elkaar, maar het allerleukst vinden de kinderen de ‘energizers’. Dit zijn korte spelletjes, een muziekje of dansje als onderbreking van de les. Zo hoeven kinderen niet de hele tijd stil te zitten, maar krijgen ze in de tussentijd nieuwe energie door te bewegen. Dat vinden ze heerlijk. En ik ook. Zeker als we gekkigheid uithalen en samen ‘de flamingo’ doen. Dat is een begrip in mijn groep en het zou grappig zijn als ze zich dat later ook blijven herinneren”, vertelt Jacqueline Sluis – Veldt tevreden.